ಮೊನ್ನೆ ಮುಂಜಾನೆ ಕಡಲತಡಿಯಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ಒಂದೆಡೆ ಏರುತ್ತಿದ್ದ ಸೂರ್ಯ
ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ ಮೊರೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಕಡಲ ಕಂಡ ಸಂಧರ್ಭದಲ್ಲಿ ಹೊರಬಿದ್ದ ಸಾಲುಗಳು.
ಮುಂಜಾನೆ ಮೂಡಣದಲ್ಲಿ
ಬಂಗಾರದ ಬಣ್ಣ ಎರಚಿ
ಬಾನಿಗೇರುತ್ತಾನೆ ಸೂರ್ಯ
ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಸರಿಯುತ್ತಾನೆ
ಉರಿಯುತ್ತಾನೆ
ಜಗವ ಪೊರೆಯುತ್ತಾನೆ
ತೂರಾಡುತ್ತ ಜಾರುತ್ತಾನೆ
ದಿಗಂತದಂಚಿನೊಳಗೆ
ಅದೆಷ್ಟು ಕೋಟಿ ವರುಷಗಳಿಂದಲೋ
ಇತ್ತ, ಅಲೆಗಳೇಳುತ್ತವೆ
ಭೋರ್ಗರೆದು ಮೊರೆಯುತ್ತವೆ
ಅಪ್ಪಳಿಸಿ ಬೀಳುತ್ತವೆ
ದಡಕ್ಕೆ ಎಡತಾಕುತ್ತವೆ
ನೋಡುವರ ಕಾಲಡಿಯ
ಮರಳ ಸೆಳೆಯುತ್ತಾ
ಮರಳಿ ಮರಳುತ್ತವೆ
ಶರಧಿಯೊಳಗಣ ಆಳದೊಳಕ್ಕೆ
ಅದೆಷ್ಟು ಕೋಟಿ ವರುಷಗಳಿಂದಲೋ
ಇದಕಂಡು ಬೆರಗಾದ
ಕಂಗಳದೆಷ್ಟು ಕೋಟಿಯೋ
ಮೆಚ್ಚಿ ಮರುಳಾದ
ಮನಗಳೆಷ್ಟು ಕೋಟಿಯೋ
ಭಾವನೆಗಳ ಬರೆದಿಟ್ಟ
ಕರಗಳೆಷ್ಟು ಕೋಟಿಯೋ
ಈ ಕೋಟಿಗಳ ಕೂಟದೊಳಗೆ
ಇರಲಿಬಿಡಿ,
ನನ್ನದೂ ಒಂದು ಕಾಟ !
No comments:
Post a Comment