ಬೇಸಗೆಯ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ
ನಮ್ಮ ಮನೆಯಂಗಳದಲ್ಲಿ
ಹೂಗಳು ಸುರಿಯುತ್ತವೆ
ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಬಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ
ನೋಡಿ ಪ್ರತಿಮುಂಜಾನೆ,
ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತೇನೆ
ಸುಗಂಧ ಸವಿಯುತ್ತೇನೆ
ಚಿತ್ರ ತೆಗೆಯುತ್ತೇನೆ
ಕಂಡಕಂಡವರ
ಮುಂದಿರಿಸುತ್ತೇನೆ
ಸಂಭ್ರಮದಿಂದ
ನೋಡಿದವರು
ನಸುನಗುತ್ತಾರೆ
ಚಂದ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ
ಸುಮ್ಮನಾಗುತ್ತಾರೆ
ಅದೇ ಗಿಡ
ಅದೇ ಹೂವು
ಹೊಸತೇನದರಲ್ಲಿ
ಸಾಕಾಗದೆ ನಿಮಗೆ ?
ಕೇಳಿಯೇ ಬಿಟ್ಟರು,
ನನ್ನ ‘ಸಂಭ್ರಮ’ ಸಹಿಸಿ
ಸಾಕಾದವರೊಬ್ಬರು
ನಮ್ಮ ಅಂಗಳದ ಹೂವಲ್ಲವೇ
ಮೊನ್ನೆ ನಾವು ಕಳಿಸಿದ್ದು
ಮತ್ತೊಂದು ಅಂಗಳವ
ಬೆಳಗಿಸುತ್ತ ಬಾಳಲೆಂದು ?
ಕಂಡಾಗಲೆಲ್ಲ ನಮ್ಮಹೂವ
ತುಂಬಿ ಬರದೇ ಭಾವ ?
ಎಂದಾದರೂ ಸಾಕೆಂದಿತೇ
ಈ ಜೀವ ?
ರಘುನಂದನ - ಗೋವಾ
( ನಮ್ಮ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಬಳ್ಳಿ ನಾನು ನೆಟ್ಟದ್ದಲ್ಲ. ಮತ್ಯಾರೋ ತಂದು ನೆಟ್ಟದ್ದು. ಅದನ್ನು ಕಂಡಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನನಗೆ
ನಿಸಾರ ಅಹಮದ್ದರ ‘ಗೃಹಪ್ರವೇಶದ ಉಡುಗೊರೆ’ ಕವನ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನು ಓದಲು
No comments:
Post a Comment